منت نگذاربر من ای خوشبو تر از شمعدانیها
می دانی که تاب ملامتت راندارم حتی لحظه ای
دریغ و درنگ ازهمه کودکانه های من از زندگی
رنج بر دوشم تا رهایی از اقبال بلند و مبهوت